آموزش دستگاه ماهور (گوشه های: کرشمه - نصیرخوانی - طوسی و مثنوی) از استاد سپیده جندقی
کرشمه
هزارو جهدو بکردم که سر عشقو بپوشم \
نبودو بر سر آتش میسرم که نجوشم
به هوشو بودم از اول که دل به کس نسپارم\
شمایل تو بدیدم نه عقل ماندو نه هوشم
مرا به هیچو بدایو من هنوزو برانم\
که از وجود تو مویی به عالمی نفروشم
نصیرخوانی
به حریم خلوت خود شبی / چه شود نهفته بخوانیم\
به کنار من بنشینیو / به کنار خود بنشانیم
من اگر چه پیرم و ناتوان / تو مرا ز درگه خود مران\
که گذشته در غمت ای جوان / همه روزگار جوانیم
به هزارو خنجرم ار عیان [ هاهاهه- هاهاهه- هاهاهه- ها- هاهاها ( ۱۲۳−۱۲۳−۱۲۳−۱−۱۲۳ ) ] \
زند از دلم رود آن زمان [ آها -هاها -هاها - هاها - ها - هاهاها (۱۲ − ۱۲ − ۱۲− ۱۲ - ۱ - ۱۲۳) ]
که نوازد آن مه مهربان/ به یکی نگاه نهانیم \
به یکی نگاه نهانیم
طوسی
دل عاشه هه هق / به پیغامی بسازه [هه - هه - هه - ه (۱۲۳۴۵۶۷)] \
خمار آلوده باهاهااا / جااامی بساهاهازه
مرا کیفیت چشم تو کا[فی - هی هی -هی هی - هی هی هی (۱۲−۱۲−۱۲−۱۲۳) ست \
[یاهه هاها ، آهه هاهه - هاها هاها ، هاهه هاهه - آهه هاهه - آهه هاهه - آهه هاهه]
ریاضت کش / ببادامی بساهاهازه
مثنوی
بشنو از نی / چون حکایت / می‌کن ۱۲۳۴۵۶۷ د\
از جداییها شکایت / می یی یی کن ۱۲۳۴۵۶۷ د
کز نیستان تا مرا ببریده‌اند ۱۲۳۴۵۶۷\
آهاها هاها - هه هه هاها
از نفیرم مرد و زن نالیده‌اند ۱۳۲۳۴۵۶۷
[تغییر پرده]
سینه خواهم شرحه شرحه از فرا ۱۲−۱۲−۱۲−۱ ق\
تا بگویم شرح درد / اشتیا ۱۲−۱۲−۱۲−۱ ق
تا بگویم شرح درد ااااااشتیا ۱۲−۱۲−۱۲−۱۲۳ ق
[تغییر پرده]
من به هر جمعیتی نالان شد ۱۲−۱۲−۱۲۳ م\
جفت بدحالان و خوش‌حالان شد ۱۲−۱۲−۱۲۳ م
جفت بدحالان و خوش‌حا / لاااااان شد ۱۲−۱۲−۱۲۳ م
هرکسی از ظن خود شد یار من ۱۲۳−۱۲۳−۱۲۳−۱−۱۲۳ \
از درون من نجست اسرار من ۱۲−۱۲−۱۲−۱۲−۱−۱۲۳
از درون من نجست اسراااااار من ۱۲۳۴۵۶۷
