دارم سخنی با تو و گفتن نتوانم - آواز بیات ترک شجریان و تار فرهنگ شریف و ویلون اسدالله ملک و تمبک امیرناصر افتتاح

دارم سخنی با تو و گفتن نتوانم
وین دردِ نهان سوز نهفتن نتوانم

تو گرمِ سخن گفتن و از جامِ نگاهت
من مست چنانم که شنفتن نتوانم

شادم به خیالِ تو چو مهتابِ شبانگاه
گر دامنِ وصلِ تو گرفتن نتوانم

با پرتوِ ماه آیم و چون سایه ی دیوار
گامی ز سرِ کوی تو رفتن نتوانم

دور از تو، منِ سوخته در دامنِ شب ها
چون شمعِ سَحَر یک مژه خفتن نتوانم

فریاد ز بی مهری ات ای گل که درین باغ
چون غنچه ی پاییز شکفتن نتوانم

ای چشمِ سخن گوی تو بشنو ز نگاهم
دارم سخنی با تو وگفتن نتوانم.

---

آواز: استاد شجریان
شاعر: محمدرضا شفیعی کدکنی
آهنگساز: ردیف
تار: فرهنگ شریف
ویلون: اسدلله ملک
دستگاه: آواز بیات ترک
آلبوم: گلهای تازه ۷۲
گوینده: آذر پژوهش
خط: علی برات نژاد

آب نان آواز - همایون شجریان (در دستگاه چهارگاه)

کمترین تحریری از یک آرزو این است

آدمی را آب و نانی باید و آنگاه آوازی...
در قناری ها نگه کن در قفس، تا نیک دریابی
کز چه در آن تنگناشان باز، شادی های شیرین است.
کمترین تحریری از یک زندگانی،
آب،
نان،
آواز،    آب، نان، آواز       آااااااوااااااز
ور فزون تر خواهی از آن، گاهگه پرواز
ور فزون تر خواهی از آن، شادیِ آغاز
ور فزون تر، باز هم خواهی،        بگویم باز 2

آنچنان بر ما به نان و آب، اینجا تنگسالی شد

که کسی در فکر آوازی نباشد       (تحریر زیبا)
اگر آوازی نباشد، نباشد،   اگر آوازی نباشد
اگر آوازی نباشد

شوق پروازی نخواهد بود.

آب،
نان،
آواز،        آب، نان، آواز           آب، نان، آواز             آب، نان، آواز
ور فزون تر، باز هم خواهی،        بگویم باز 2

---

خواننده: همایون شجریان
شاعر: محمد رضا شفیعی کدکنی
آهنگساز: علی قمصری
دستگاه: چهارگاه
درباره آب نان آواز