به اصفهان رو که تا بنگری بهشت ثانی - تاج اصفهانی (اصفهان)
به/ اصفهان رو/ که تا بنگری/ بهشت ثانی
به/ زنده رودش/ سلامی ز چشم/ ما رسانی
ببر از وفا /کنار جلفا/ به گل چهرگان/ سلام ما را
شهر پر شکوه/ قصر چلستون/ کن گذر به چارباغش
گر شد از کفت /یار بی وفا /کن کنار پل سراغش
بنشین در کریاس/ یاد شاه عباس /بستان از دلبر می
بستان/ پی در پی /می از دست وی/ تا کی/ تا بتوانی
ساعتی در جهان/ خرم بودن /بی غم بودن/ بی غم بودن
با بتی دلستان/ همدم بودن/ محرم بودن /با هم بودن
ای بت اصفهان/ زان شراب جلفا/ ساغری در ده ما را
ما غریبیم ای مه/ بر غریبان رحمی/ کن خدا را
آواز خوان: استاد جلال تاج اصفهانی
شاعر:
ملک الشعرای بهار
تصنیف: علی اکبر شهنازی
آهنگساز: عبدالحسین برازنده
دستگاه:
آواز بیات‌اصفهان
درباره این تصنیف
دل در آتش غم رخت تا که خانه کرد - جلال تاج اصفهانی (در آواز ابوعطا)
دل در آتشِ/ غم رُخت/ تا که خانه کرد
دیده سیل خون/ به دامنم/ بس روانه کرد
آفتاب عُم/ رِ من فرو/ رفت و ماهم از/افق چرا/ سر برون نکرد
هیچُ صبح دم/ نشد فلک/ چون شفق زخون/ دل مرا/ لاله گون نکرد
ز روی مَهت جانا/ پرده بر گشا/ در آسمان مه را/ منفعل نما
به ماه رویت سوگند/
که دل به مهرت پابند/
به طره ات جان پیوند/
قسم به زند و پازند/
به جانم آتش افکند/
خراب رویت یک چند/
بیا نگارا/ جمال خود بنما/ ز رنگ و بویت/ خجل نما گل را
رو در طرف چمن/ بین بنشسته چو من
دل خون بس ز غم /یاری غنچه دهن
گل درخشنده/ چهره تابنده/ غنچه در خنده/ بلبل نعره زنان
هر که جوینده/ باشد یابنده/ دل دارد زنده/ بس کن آه و فغان
ز جور مه رویان/ شکوه گر سازی/ به شش در محنت/ مهره اندازی
همچون سالک/ دست خود بازی/ همچون سالک/ دست خود بازی
آوازخوان: جلال تاج اصفهانی
شاعر: حسن صدر سالک
آهنگساز: عبدالحسین برازنده
دستگاه موسیقی: آواز ابوعطا