هزار دستان با صدای جاودانه قمر و شعر و آهنگ امیر جاهد و تار ارسلان خان
هزاردستان به چمن / دوباره آمد به سخن / که ای خسته از رنج دی / ببین جشن گل‌های من
بکن دل ز نقدینه جان / بنه در کف می فروش / کنار گل و لاله دو جامی بزن
بنوش و چشم از مهر و مه بپوش / مکش منت آسمان به دوش
مده دست و با دست بی نمک / نمک جز لب با نمک
جزای کردار ستم دیدگان دهد نفخه صور / دوای درد دل دلدادگان بود شور و نشور
بسوزد از شرّ بشر یکسر خشک و تر / نماند آخر زین حیوان اثر
نیارزد این جهان بدین که بهر دل دل شکنی / برون کنی پیرُهنی از تنی
مکن این طنازی با ما / عبث به خود مینازی جانا / ازین بلند پروازی دانم / کاخر شکار بازی جانم
همه شب سر بردن به یک دل دو جا / نگران کاین دوران نماند به جا
تو مشو مایه آوارگی دست من و دامان تو / بنما چاره بیچارگی ما و عهد و پیمان تو
ریشه گر حاصلش این بار نیست تو مده لاله دگر خار چیست /
جاهد این میکده را آب گرفت / کس در این معرکه هشیار نیست.
خواننده: قمر الملوک وزیری
شاعر و آهنگساز: محمدعلی امیرجاهد
دستگاه موسیقی: چهارگاه
